تامّلات و تحمّلات
تامّلات و تحمّلات

تامّلات و تحمّلات

چه بگویم؟


به تصویر درختی
      که در حوض
                     زیر یخ زندانی ست،
چه بگویم؟
من تنها سقف مطمئنم را

                                   پنداشته بودم خورشید است

که چتر سرگیجه ام را
_همچنان که فرو نشستن فواره ها
                                              از ارتفاع گیج پیشانی ام می کاهد_
                                                                  در حریق باز می کند؛
اما بر خورشید هم

                         برف نشست
چه بگویم به آوای دور شدن کشتی ها
که کالاشان جز آب نیست
_آبی که می خواست باران باشد_
و بادبانهاشان را
خدای تمام خداحافظی ها
با کبوتران از شانه ی خود رم داده...

(اپیزود [1]  از شعر بلند " آزادی و تو" بیژن الهی)

چه بگویم به بیژن الهی که در این حالی که من نسبت به شعر امروز از هر جهت دارم از راه می رسد و در دلم ذکر شعر می گوید...

نظرات 3 + ارسال نظر
سعید ایلخانی زاده 1391/04/07 ساعت 15:38

من عاشق این شعرم...
اصلا تو دهنیه به ما اگه بخوایم شعر بگیم..

ما عاشق این شعریم...
هنر با علم و با جدیت و با تعمق و تامل و ... رو نسلهای تازه فراموش کرده اند... همین ماها... از سر تفنن یاشهوت شهرت یا کوفت و زهر مار می نویسیم و یادمون میره که ادبیات رو بخوایم یادمون میره که باید خودمون باشیم
بعد میشیم یه عالمه مثلا شاعر که یکیشونم تفکر شاعرانه یا جهان بینی شاعرانه ی مخصوص به خودشو نداره در حالیکه مشخصه ی اول شعر یه شاعر همینه... میشیم ماشینای کپی پیست زبان و فرم و دیدگاه های شاعرانه... پس کو شاعر...
باید به خودمون بیایم...

گنجشکهای پاییز 1391/04/07 ساعت 22:16

حتی وصیت کرده بود نامش را بر سنگ قبرش ننویسند..

و خیلی خصوصیات دیگه که خودش یه کتاب طولانیه...

زیبا بود...............

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد