من طلب اندر طلب اندر طلبم...

بسم اللهِ طلب

کل یومٍ طلب

کل ارضٍ طلب

شعر در طلب

رقاصه در طلب

من طلب اندر طلب اندر طلبم

درخت ها به موازات من می دوند بالا

من به موازات درخت ها می دوم بالا

من عمود اندر عمود اندر عمودم

بر عمودم

             که قرآنم

این می خوانم و

                     آن می خوانم

"هَل مَن" می شوم

بایزید در من می دود

من در مولانا در مولانا در مولانا 

هی کژ می شود و

                         مژ می شود

هِل هِل... هلهله می شود

هَل هَل... هَلَل هلا می شود

هی هی... هو می شود

هی هی... هیهات

هیهات که چاه در یوسف انداختند

که زلیخا بالا بکشند

که یعقوب بالا بکشند

همه چیز مرا بالا کشیده اند

من اینجا

این پائین چه می کشم

نقش تو می کشم

که گیسو به گیسو

                         باد به باد

                                     لیلا شده ای

که بر سرم بیفشانی

که مثل تو خواب ببینم

که مثل تو مگر به خواب ببینم

که کمرم شکسته از ندیدنت

که کوه کم آورده است 

که سنگش روی سنگ بند نمی شود

                                                  از دیدن تو 

طلب است که لاله

کاسه ی چه کنم چه کنم دست گرفته

طلب است که نیست

نیست که هست

جهان در همه جای تو می لرزد.

احمد بیرانوند_ اشراق در بی شمسی